( 58 )

ਚੌਪਈ

ਇਹ ਕਾਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਮੋਹਿ ਪਠਾਯੋ

ਤਬ ਮੈ ਜਗਤ ਜਨਮ ਧਰਿ ਆਯੋ

ਜਿਮ ਤਿਨ ਕਹੀ ਤਿਨੈ ਤਿਮ ਕਹਿਹੋਂ

ਅਉਰ ਕਿਸੂ ਤੇ ਬੈਰ ਗਹਿਹੋਂ ॥੩੧॥

ਜੋ ਹਮ ਕੋ ਪਰਮੇਸਰ ਉਚਰਿਹੈਂ

ਤੇ ਸਭ ਨਰਕ ਕੁੰਡ ਮਹਿ ਪਰਿਹੈਂ

ਮੋ ਕੌ ਦਾਸ ਤਵਨ ਕਾ ਜਾਨੋ

ਯਾ ਮੈ ਭੇਦ ਰੰਚ ਪਛਾਨੋ ॥੩੨॥

ਮੈ ਹੋ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕੋ ਦਾਸਾ

ਦੇਖਨ ਆਯੋ ਜਗਤ ਤਮਾਸਾ

ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਜਗਤਿ ਕਹਾ ਸੋ ਕਹਿਹੋਂ

ਮ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਤੇ ਮੋਨ ਰਹਿਹੋਂ ॥੩੩॥

ਨਰਾਜ ਛੰਦ

ਕਹਿਓ ਪ੍ਰਭੂ ਸੁ ਭਾਖਿ ਹੋਂ

ਕਿਸੂ ਕਾਨ ਰਾਖਿ ਹੋਂ

ਕਿਸੂ ਭੇਖ ਭੀਜ ਹੋਂ

ਅਲੇਖ ਬੀਜ ਬੀਜ ਹੋਂ ॥੩੪॥

ਪਖਾਣ ਪੂਜ ਹੋਂ ਨਹੀਂ

ਭੇਖ ਭੀਜ ਹੋ ਕਹੀਂ

ਅਨੰਤ ਨਾਮੁ ਗਾਇ ਹੋਂ

ਪਰੱਮ ਪੁਰਖ ਪਾਇ ਹੋਂ ॥੩੫॥

ਜਟਾ ਸੀਸ ਧਾਰਿਹੋਂ

ਮੁੰਦ੍ਰਕਾ ਸੁਧਾਰਿਹੋਂ

ਕਾਨ ਕਾਹੂ ਕੀ ਧਰੋਂ

ਕਹਿਓ ਪ੍ਰਭੂ ਸੁ ਮੈ ਕਰੋਂ ॥੩੬॥

ਭਜੋਂ ਸੁ ਏਕ ਨਾਮਯੰ

ਜੁ ਕਾਮ ਸਰਬ ਠਾਮਯੰ

ਜਾਪ ਆਨ ਕੋ ਜਪੋ

ਅਉਰ ਥਾਪਨਾ ਥਪੋ ॥੩੭॥

ਬਿਅੰਤ ਨਾਮ ਧਿਆਇ ਹੋਂ

ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪਾਇ ਹੋਂ

ਧਿਆਨ ਆਨ ਕੋ ਧਰੋਂ

ਨਾਮ ਆਨ ਉਚਰੋਂ ॥੩੮॥

ਤਵੱਕ ਨਾਮ ਰੱਤਿਯੰ

ਆਨ ਮਾਨ ਮੱਤਿਯੰ

ਪਰੱਮ ਧਿਆਨ ਧਾਰੀਯੰ

ਅਨੰਤ ਪਾਪ ਟਾਰੀਯੰ ॥੩੯॥

ਤੁਮੇਵ ਰੂਪ ਰਾਚਿਯੰ

ਆਨ ਦਾਨ ਮਾਚਿਯੰ

ਤਵੱਕ ਨਾਮ ਉਚਾਰਿਯੰ

ਅਨੰਤ ਦੂਖ ਟਾਰਿਯੰ ॥੪੦॥

ਚੌਪਈ

ਜਿਨ ਜਿਨ ਨਾਮ ਤਿਹਾਰੋ ਧਿਆਇਆ

ਦੂਖ ਪਾਪ ਤਿਹ ਨਿਕਟ ਆਇਆ

ਜੇ ਜੇ ਅਉਰ ਧਿਆਨ ਕੋ ਧਰਹੀਂ

ਬਹਿਸ ਬਹਿਸ ਬਾਦਨ ਤੇ ਮਰਹੀਂ ॥੪੧॥

ਹਮ ਇਹ ਕਾਜ ਜਗਤ ਮੋ ਆਏ

ਧਰਮ ਹੇਤ ਗੁਰਦੇਵ ਪਠਾਏ

ਜਹਾਂ ਤਹਾਂ ਤੁਮ ਧਰਮ ਬਿਥਾਰੋ

ਦੁਸਟ ਦੋਖੀਅਨਿ ਪਕਰਿ ਪਛਾਰੋ ॥੪੨॥

ਯਾਹੀ ਕਾਜ ਧਰਾ ਹਮ ਜਨਮੰ

ਸਮਝ ਲੇਹੁ ਸਾਧੂ ਸਭ ਮਨ ਮੰ

ਧਰਮ ਚਲਾਵਨ ਸੰਤ ਉਬਾਰਨ

ਦੁਸਟ ਸਭਨ ਕੋ ਮੂਲ ਉਪਾਰਨ ॥੪੩॥

ਜੇ ਜੇ ਭਏ ਪਹਿਲ ਅਵਤਾਰਾ

ਆਪੁ ਆਪੁ ਤਿਨ ਜਾਪੁ ਉਚਾਰਾ

ਪ੍ਰਭ ਦੋਖੀ ਕੋਈ ਬਿਦਾਰਾ

ਧਰਮ ਕਰਨ ਕੋ ਰਾਹੁ ਡਾਰਾ ॥੪੪॥

ਜੇ ਜੇ ਗਉਸ ਅੰਬੀਆ ਭਏ

ਮੈ ਮੈ ਕਰਤ ਜਗਤ ਤੇ ਗਏ

ਮਹਾਪੁਰਖ ਕਾਹੂ ਪਛਾਨਾ

ਕਰਮ ਧਰਮ ਕੋ ਕਛੂ ਜਾਨਾ ॥੪੫॥

ਅਵਰਨ ਕੀ ਆਸਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ

ਏਕੈ ਆਸ ਧਰੋ ਮਨ ਮਾਹੀ

ਆਨ ਆਸ ਉਪਜਤ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ

ਵਾ ਕੀ ਆਸ ਧਰੋਂ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੪੬॥

ਦੋਹਰਾ

ਕੋਈ ਪੜ੍ਹਤ ਕੁਰਾਨ ਕੋ ਕੋਈ ਪੜ੍ਹਤ ਪੁਰਾਨ

ਕਾਲ ਸਕਤ ਬਚਾਇ ਕੈ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਨਿਦਾਨ ॥੪੭॥