ਬਹਿਰ ਤਵੀਲ ਛੰਦ ਪਸਚਮੀ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ

ਕਿ ਅਗੰਜਸ

ਕਿ ਅਭੰਜਸ

ਕਿ ਅਰੂਪਸ

ਕਿ ਅਰੰਜਸ ॥੧॥੪੮॥

ਕਿ ਅਛੇਦਸ

ਕਿ ਅਭੇਦਸ

ਕਿ ਅਨਾਮਸ

ਕਿ ਅਕਾਮਸ ॥੨॥੪੯॥

ਕਿ ਅਭੇਖਸ

ਕਿ ਅਲੇਖਸ

ਕਿ ਅਨਾਦਸ

ਕਿ ਅਗਾਧਸ ॥੩॥੫੦॥

ਕਿ ਅਰੂਪਸ

ਕਿ ਅਭੂਤਸ

ਕਿ ਅਦਾਗਸ

ਕਿ ਅਰਾਗਸ ॥੪॥੫੧॥

ਕਿ ਅਭੇਦਸ

ਕਿ ਅਛੇਦਸ

ਕਿ ਅਛਾਦਸ

ਕਿ ਅਗਾਧਸ ॥੫॥੫੨॥

ਕਿ ਅਗੰਜਸ

ਕਿ ਅਭੰਜਸ

ਕਿ ਅਭੇਦਸ

ਕਿ ਅਛੇਦਸ ॥੬॥੫੩॥

ਕਿ ਅਸੇਅਸ

ਕਿ ਅਧੇਅਸ

ਕਿ ਅਗੰਜਸ

ਕਿ ਇਕੰਜਸ ॥੭॥੫੪॥

ਕਿ ਉਕਾਰਸ

ਕਿ ਨਿਕਾਰਸ

ਕਿ ਅਖੰਜਸ

ਕਿ ਅਭੰਜਸ ॥੮॥੫੫॥

ਕਿ ਅਘਾਤਸ

ਕਿ ਅਕਿਆਤਸ

ਕਿ ਅਚਲਸ

ਕਿ ਅਛਲਸ ॥੯॥੫੬॥

ਕਿ ਅਜਾਤਸ

ਕਿ ਅਝਾਤਸ

ਕਿ ਅਛਲਸ

ਕਿ ਅਟਲਸ ॥੧੦॥੫੭॥

ਅਟਾਟਸਚ

ਅਡਾਟਸਚ

ਅਡੰਗਸਚ

ਅਣੰਗਸਚ ॥੧੧॥੫੮॥

ਅਤਾਨਸਚ

ਅਥਾਨਸਚ

ਅਦੰਗਸਚ

ਅਨੰਗਸਚ ॥੧੨॥੫੯॥

ਅਪਾਰਸਚ

ਅਠਾਰਸਚ

ਅਬੇਅਸਤੁ

ਅਭੇਅਸਤ ॥੧੩॥੬੦॥

ਅਮਾਨਸਚ

ਅਹਾਨਸਚ

ਅੜੰਗਸਚ

ਅਤ੍ਰੰਗਸਚ ॥੧੪॥੬੧॥

ਅਰਾਮਸਚ

ਅਲਾਮਸਚ

ਅਜੋਧਸਚ

ਅਵੋਜਸਚ ॥੧੫॥੬੨॥

ਅਸੇਅਸਤੁ

ਅਭੇਅਸਤੁ

ਆਅੰਗਸਤੁ

ਇਅੰਗਸਤੁ ॥੧੬॥੬੩॥

ਉਕਾਰਸਤੁ

ਅਕਾਰਸਤੁ

ਅਖੰਡਸਤੁ

ਅਡੰਗਸਤੁ ॥੧੭॥੬੪॥

ਕਿ ਅਤਾਪਹਿ

ਕਿ ਅਥਾਪਹਿ

ਕਿ ਅੰਦਗਹਿ

ਕਿ ਅਨੰਗਹਿ ॥੧੮॥੬੫॥

ਕਿ ਅਤਾਪਹਿ

ਕਿ ਅਥਾਪਹਿ

ਕਿ ਅਨੀਲਹਿ

ਕਿ ਸੁਨੀਲਹਿ ॥੧੯॥੬੬॥